نوحه شهادت امام صادق(ع)
دوباره مدینه غرق سوگ وعزا شد
عزای امامی از نسل مصطفی شد
عمرش رسیده آخر
مولا امام جعفر
واویلتا واویلا، واویلتا واویلا2
_________________________
در خانه ی صادق از کین آتش بپا شد
یاد مادر افتاد نالان از این جفا شد
با چشمانی چون دریا
می زد صدا یا زهرا
واویلتا...
___________________________
تن بیمار او، بس زار وناتوان است
بهار عمر او دیگر رو به خزان است
عدو چون نانجیب است
ذکرش امن یجیب است
واویلتا...
____________________
بر زانو گرفته مولا کاظم سرش را
کرده غسل وکفن پیکر پدرش را
از دیده خون ببارد
برخاکش می سپارد
واویلتا....
____________________________
با اینکه مدینه پر از چراغ ونور است
کنار مزار صادق چه سوت وکور است
باید که جان ببازیم
بهرش حرم بسازیم
واویلتا....
شعر:اسماعیل تقوایی
- سه شنبه
- 27
- خرداد
- 1399
- ساعت
- 15:41
- نوشته شده توسط
- اسماعیل تقوائی
- شاعر:
-
اسماعیل تقوایی
ارسال دیدگاه