ولادت حضرت امام رضا علیه السلام

دارم ولایِ حضرت موسی ابن جعفر
هستم گدایِ حضرت موسی ابن جعفر
در بیتِ او مُحرم شدم مانند حُجّآج..
هستم فدایِ حضرت موسی ابن جعفر
پر می زنم تا که طوافِ دل نمایم..
دورِ سرایِ حضرت موسی ابن جعفر
دیدارِ فرزندش بُود از آرزوها..
عشقم..رضایِ حضرت موسی ابن جعفر

(آمد امامی که امامِ آسمانهاست )
(نامش شفابخشِ دلِ پیر و جوانهاست)

آمد رئوفِ آل احمد ..مظهرِ عشق
نامش نوشته شد به دلها..سرورِ عشق
آئینه ی رخسارِ ماهِ مرتضا شد
آنکس که شد چارم علی و حیدرِ عشق
خوانند السلطان امام هشتمین را..
آنان که هستند در حریمش نوکرِ عشق
شد پاره ی قلبِ رسول اللهِ اعظم..
این زاده ی زهراست تاجی بر سرِ عشق

(ای عاشقان مژده که ایّامِ خدا شد)
(میلاد مسعودِ علی موسی الرضا شد)

آمد کسی که قبله ی رنگین کمان است
از نسلِ مولانا امیر مومنان است
پیچیده بوی یاسِ این آقا همه جا
این سرورِ دلهاست که زهرا نشان است
بخشیدنش معنا شده مانندِ باران..
بر هر کس و هر ناکسی او مهربان است
لحنِ شریفش زنده می سازد جهان را
از بسکه این آقای ما شیرین زبان است

(ای عاشقان آمد امامِ با محبّت)
(آمد که بر دارد غم از جانِ رعیّت )


با لطفِ این آقا شدم آقایِ عالم..
با لطفِ این مولا شدم مولایِ عالم
من هرچه دارم از امام هشتمین است
ورنه که بودم  بی گمان رسوایِ عالم
نابود می گردم اگر دستم نگیرد
دستم بگیرد آنکه هست مبنایِ عالم
سرمست از جامِ می سلطانِ عشقم
بی خود شدم از خود شدم شیدایِ عالم

(ای عاشقان..جز این درِ خانه نکوبید )
(راهِ سعادت را بجز این در نجوئید)

سلطانِ ما را می شناسد اهلِ غربت..
با یک نگاهش می دهد رزقِ سعادت
گرچه پریشانیم و در ذلّت فتادیم..
او می دهد بر سائلانِ خانه..عزّت
از ارزش افتادیم بد جوری وَلیکن..
آقا دهد بی مایه ها را لطفِ قیمت..
با مهر این آقاست در کُلّ دنیا..
هر شیعه ای پیدا نموده راهِ همّت

(ما عاشقانِ حضرت سلطانِ عشقیم)
(ما ریزه خوارِ سفره ی احسانِ عشقیم )

شاعر؛محسن راحت حق