مناجات با امام حسین علیه السلام

هرکه نوکر شده در خانه ی تو محترم است
دلِ هر عاشقت ارباب پُر از سوز و غم است

آمدم تا که پناهم بدهی سرورِ عشق...
جایِ دیگر بروم گر که از این در..ستم است

به عزایِ تو قسم اهلِ عزایِ تو شدم
روضه هایِ تو بهشت است چو باغِ اِرم است

وقتِ جان دادنم ای یوسف زهرا نظری.
هر دو چشمانِ منِ غمزده زیرِ قدم است

به گدایانِ خودت مرحمتی کن که همه..
چشم شان بر تو و بر سفره ی جُود و کرم است

جان عالم بفدایت که تویی شاه...حسین
بخشش توست فراتر ز حساب و رقم است

نامه ام مثلِ شبِ تار سیاه است سیاه
گیرِ کارم بخدا شاهِ وفا..یک قلم است

شاعر:محسن راحت حق