ﺫﺭﻩ ﺫﺭﻩ عشق ﺣﻴﺪﺭ ﺩﺭﺩﻟﻢ ﻣﺄﻭﺍ ﮔﺮﻓﺖ
ﺍﻧﺪﮎ ﺍﻧﺪﮎ ﺭﺷﺪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮐُﻞِّ ﻫﺴﺘﻢ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ

ﮔﺎﻡ ﮔﺎﻡ ﺍﻭﻝ ﻧﻬﺎﺩﻡ ﭘﺎﻱ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻋﻠﻲ
ﺣﻠﻘﻪ ﺣﻠﻘﻪ ﭘﻴﭻ ﺯﻟﻔﺶ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﭘﺎ ﮔﺮﻓﺖ

جرعه جرعه ﺑﺮ مِی ﻧﺎﺏ ﻋﻠﻲ تا ﻟﺐ زدم
ﻗﻄﺮﻩ ﻗﻄﺮﻩ ﻣِﻲ ﻓﺰﻭﻥ ﺷﺪ ، ﺣﺎﻟﺖ ﺩﺭﻳﺎ ﮔﺮﻓﺖ

ﻟﺤﻈﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻘﺶ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﺷﻌﻠﻪ ﺯﺩ
ﮐﻢ ﮐﻢ ﺁﻥ ﺁﺗﺶ ﺳﺮﺍﭘﺎ از سرم تا پا ﮔﺮﻓﺖ

ﺑﻨﺪ ﺑﻨﺪ ﺗﺎﺭ ﻭ ﭘﻮﺩﻡ ﻓﺮﺵ ﺷﺪ ﺑﺮ ﻣﻘﺪﻣﺶ
ﭘﻠﻪ ﭘﻠﻪ ﺍﻭ ﻗﺪﻡ ﺯﺩ ، ﮐﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺖ

ﺁﻳﻪ ﺁﻳﻪ ﻫﺮﮐﻼﻣﺶ نطق ﻗﺮﺁﻧﻲ ﺑﻮﺩ
ﺟﺎی ﺟﺎی ﺯﻧﺪگی ﺑﺎﺣﺮﻑ ﺍﻭ ﻣﻌﻨﺎ ﮔﺮﻓﺖ

ﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﻡ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺣﻴﺪﺭ ﺩﻡ ﺑﺰﻥ "ﺍﻳﻤﺎﻥ" ﮐﻪ چون
ﭘﺎ ﺑﻪ ﭘﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩی ﻭ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﻮﻻ ﮔﺮﻓﺖ
.

ایمان دهقانیا