بسم رب الحسین علیه السلام

خیزران را اگر

کاروان می رود و داغ به حنجر دارد

ساربان بر سر نی ، لاله ی پرپر دارد

آیه در آیه قرائت شده جسمی که به تن

کهنه پیراهنی از سوره ی کوثر دارد

سینه سنگین شده در گودی مقتل ای وای

خنجری سمت گلو ...  شمر چه در سر دارد ..!              

این غریبی که چنین زیر سم اسبان است...                              

زینت دوش نبی بود... ؟ که باور دارد... ؟

بر پریشانی گیسوی تو می زد شانه

 گرچه بر جان و تنش زخم ، مکرر دارد

بارها کرده سوال عمه، عمو عباسم

خبر از سوختن خیمه و معجر دارد ؟

مشک را بر لب عطشان گره زد،  آه ... نشد                           

چه کسی ساقی بی دست به لشکر دارد..!؟

چوبه ی محمل و پیشانی بشکسته ی من

این زبانی است که در معرکه ، خواهر دارد

نعیمه امامی اشلق ,۱۵ اردیبهشت۹۸