نوحه وزمزمه حضرت مسلم
تنها شده ام، در شهرغریب
دل پر زغم و، بی صبر وشکیب

دادم به تو من، نامه که بیا
نادم شدام، مولا تو میا
مولایم حسین، کوفه تو میا4
____________________________________
دیگر نبود، درکوفه وفا
بر پیک تو شد، بس جور وجفا

در کوفه مرا، جایی نبود
سوی تو شها، راهی نبود

مولایم حسین....
____________________________________
بی پشت وپناه،سرباز توام
شادم که چنین، جانباز توام

می جنگم و از، دل می کشم آه
هستم نگران، از بهر توشاه
مولایم حسین.....
_____________________________________
طفلان من و، این شهر جفا
من می سپرم، آنها به خدا

در بند توام، نه بند عدو
در خون خودم، درحال وضو
مولایم حسين.....
________________________________
هم از روی بام، سنگم بزنند
هم نعش مرا، پایین فکنند

در راه تو من، بی پا وسرم
اینجا تومیا، با اهل حرم
مولایم حسین....

شعر:اسماعیل تقوایی