در حُزن و شادي ميشوم غمخوارِ زينب
وقتي فلك دارد سر آزارِ زينب
اي جان فداي هرچه خدمتكارِ زينب
دستان ما بر دامن سالارِ زينب
انَّ كَمَنْ زارَ العلي مَنْ زارِ زينب
دارد هميشه با ولي الله پيوند
مانند زهرا هست ناموس خداوند
بر خطبه هاي دختر خورشيد سوگند
با دست بسته باز كرد از دست ما بند
خلقت پريشان گشته از پيكار زينب
صوت علي بيرون مي آيد از گلويش
دائم كلام الله باشد گفت و گويش
باب الحوائج هست حتي خاك كويش
خورشيد هم هرگز نديده ماه رويش
جايي ندارد غير در دربارِ زينب
او ناخداي كشتي اهل نجات است
او رهنماي عاشقان در اين صراط است
در دست هاي او فقط برگ برات است
در گريه ماها قطره ايم و او فرات است
خون بارد از چشمان گوهربار زينب
هر ثانيه به ثانيه او داغ خورده
آن لحظه اي كه شعله بر آفاق خورده
جاي همه گلها به صاحبْ باغ خورده
او بيشتر از هركسي شلاق خورده
جانها فداي آن تن تبدار زينب
در بند عالم نيستند آزاده هايش
مستند اصحاب الحسين از باده هايش
زينب همانكه در ره دلداده هايش
بگذشته از جان دو آقازاده هايش
درس وفا داده به ما إيثار زينب
- سه شنبه
- 4
- شهریور
- 1399
- ساعت
- 13:34
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
مهدی قاسمی
ارسال دیدگاه