هرگز كسى چون من تن بى سر نبوسید
بوسیدم آن جایى كه پیغمبر نبوسید
حیدر نبوسید، زهرا نبوسید
حتى نسیم، صحرا نبوسید
وقتى كه در دریاى خون زینب شنا كرد
لب را به رگ هاى برادر آشنا كرد
گفت اى برادر، كو رإس پاكت
بینم چسان من، غلطان به خاكت
این سر كه ریزد از لبش شهد حلاوت
فردا به نوك نى كند قرآن تلاوت
با این كه این سر، مشكوة نور است
مهمان سرایش، كنج تنور است
شاعر:محمد جواد غفورزاده (شفق
منبع:سایت حسینیه
- سه شنبه
- 23
- آبان
- 1391
- ساعت
- 6:41
- نوشته شده توسط
- مرتضی پارسائیان
ارسال دیدگاه