یا حسین(ع)
سینه اش سنگین شد ودستی به مویش چنگ زد
وای وای از ضربه ها بر گردن او ازقفا

خواهرش بالای تل دید وسپس از حال رفت
سر بسختی گشت از آن پیکر زخمی جدا

زینب و گودال و گشتن در پی جسم حسین
یافتن، آغوش بگرفتن، به رگها بوسه ها

روی بر سوی مدینه، ناله وفزیادکرد
یا محمذ بین که بر سبط تو گردیده جفا

پیکری بی‌سر، تنی صدجاک وعریان روی خاک
گشت بی غسل وکفن مدفونِ خاک کربلا

پیکرش اینجا و سر آماده روی نی بود
با اسیران می‌رود تا کوفه وشام بلا

شعر:اسماعیل تقوایی