روضه سنگین شده ای کاش که لب وا بشود
بهرِ روضه همه اسبابِ ..مهیّا بشود
سینه ات جای بلندی ست نبینم که کسی
دور از شان و ادب روی تنت پا بشود
زیرِ چکمه که فتادی نفَسم سخت گرفت
به کمک آماده ام تا دمت احیا بشود
تشنه لب ناله نزن مادرم از راه رسید..
نگرانِ نَفَست حضرت زهرا بشود..
تیرها را که شکست روی تنت جای گرفت
قاتل است آمده تا صاحبِ سودا بشود
بدنت را که به رو کرد دلم ریخت بهم..
کاش می شد که کمی با تو مدارا بشود
اشکِ چشمانِ مرا کاش پذیرا بشوی
زخم با اشک گمانم که مداوا بشود
دست و پا می زنی و زینبِ تو کرده دعا
کاش محشر به همین ثانیه برپا بشود
بعد از این خوردنِ آب است حرام ای تشنه
خواهرت کاش شهیدِ لبِ دریا بشود
- سه شنبه
- 11
- شهریور
- 1399
- ساعت
- 15:21
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه