چو موی یار پریشان شدیم بعد از تو
شکسته، خَسته و حیران شدیم بعد از تو
تو زیر سم ستوران کوفه اما ما
سوار ناقه عریان شدیم بعد از تو
میان خيمه آتش گرفته لرزیدیم
درون شعله هراسان شدیم بعد از تو
زمان غارت معجر دلم شکست حسین
میان خلق نمایان شدیم بعد از تو
دلم کنار تن پاره پاره ات بود و
روانه سوی بیابان شدیم بعد از تو
به کوفه ای که شد آباد دست بابایم
چقدر بی سر وسامان شدیم بعد از تو
میان مجلس ابن زیاد محو تو و
شکوه آیه قرآن شدیم بعد از تو
- پنج شنبه
- 20
- شهریور
- 1399
- ساعت
- 0:49
- نوشته شده توسط
- Fatemeh Mahdinia
- شاعر:
-
میثم تربتی
ارسال دیدگاه