صاحب زماني، عالمی را جان جانی
دلسوزی وبرعاشقانت مهربانی
گنج ولایت با وجودت مهر گردید
گنجینه را تو آخرین دُرّ گرانی
لیلایی وعالم همه مجنون کویت
شیرین ترین شیرین فرهاد زمانی
دریای امیدی برای نا امیدان
روشنگر آینده ی مستضعفانی
عصر ظهور تو بهار آدمیت
سبزی وپایانی هر فصل خزانی
تو غایت آمال فصل انتظاری
عدل خدایی راتو اصلی ونشانی
تو مایه ی آرامش اهل زمینی
فرزند زهرا(س) نور اهل آسمانی
هر جمعه چشمان همه برراه مانده
تاپا به ره بگذاری ای یار نهانی
آیی زنی تکیه تو بر دیوار کعبه
برما انالمهدی، انالمهدی بخوانی
پایان ببخشی انتظار عاشقانت
آیی وطعم وصل را بر ما چشانی
- شنبه
- 29
- شهریور
- 1399
- ساعت
- 12:56
- نوشته شده توسط
- Fatemeh Mahdinia
- شاعر:
-
اسماعیل تقوایی
ارسال دیدگاه