ما اويسيم و دمادم ز قرن ميگوييم

" گرچه دوريم به ياد تو سخن ميگوييم"



چه کند گر نکشد بارِ غمت را دلِ ما

از لبِ غنچه در آغوشِ چمن می گوییم



حاملِ سوزِ فراقیم و به لب شعله ی آه

از علی اصغرِ خشکیده دهن می گوییم



چقدَر پنجره ی رو به حرم دلگیر است

روضه از خاطره ی زخم کهن می گوییم



تا جهان هست. نفس هست محرم جاریست

نوحه ی پیکر بی غسل و کفن می گوییم



ما گرفتارِ غمِ آدم و حوا شده ایم

شرحِ احوالِ خود از باغِ عدَن می گوییم



دلِ ما با خبر از رنجِ فراونِ حسین(ع)

بیتِ آخر کمی از درد حسن(ع) میگوییم



آتشی در دل ما شعله ور از مادرِ اوست

مصرعی از فدک و بیتِ حزَن می گوییم



مثلِ حال دلِ زینب که پُر از دلتنگی ست

شرحی از قتلگه و نیزه و تن می گوییم



کربلا یعنی همان باغِ شقایق در خون

آه ، یک جرعه از آن درد و محن می گوییم



" گرچه دوريم به ياد تو سخن ميگوييم"

مصرعی از مقام معظم رهبری

#هستی_محرابی

#بداهه