بند اول:
چقده تو این چل روز، بی تو سختی کشیدم
چقده تو این چل روز، پی ناقه دویدم
چقده دلم میخواست، که ببینمت اما
سرتو روی نی بود، به سرت نرسیدم
به سرت نرسیدم، نرسید هیچکی به دادم
خاطرات تو داداش مگه میشه بره یادم
تو بگو مگه آخه چقده صبر داره آدم
صبرمو، مثه سرت بریدن حسین
بالگد، حساب من رسیدن حسین
شامیا، همه مثه یزیدن‌حسین
(زینبم، به کربلا رسیدم‌حسین)
بند دوم:
ناراحتم از دوری، ولی چاره ندارم
تو بگو اگه زینب، خوشی داره ندارم
به دیدن تو داداش، اومدم ولی افسوس
چادری به جز این چادر پاره ندارم
آره چاره ندارم به جز این که اشک بریزم
یا این که بگم از درد دل و حال مریضم
نمی دونی چه کرده با من این دوری عزیزم
حس یک، شکسته قلبه حسم حسین
گریه کن، که گریه داره قصه م حسین
یک نفس، میون را نَشِسَّم حسین
(زینبم، به کربلا رسیدم‌حسین)
بند سوم:
تا همیشه میمونه، غمی که توی سینه ست
خواهرتو راهی کن، رهسپار مدینه ست
میدونی رباب میخواد، کنار تو بمونه
روضه خون ما تو راه،تا مدینه سکینه ست
هنوز هست صدای گریه ی اصغر توی گوشم
هنوزم قد سیراب شدنم آب نمینوشم
تا اون وقتی که زنده م واسه تو مشکی میپوشم
اومده، وداع کنه باهات خواهرت
من دارم، میرم مدینه با دخترت
تو بمون، کنار اصغر و اکبرت
(زینبم، به کربلا رسیدم‌حسین)
- سه شنبه
- 22
- مهر
- 1399
- ساعت
- 18:39
- نوشته شده توسط
- Fatemeh Mahdinia
- شاعر:
-
مظاهر کثیری نژاد
ارسال دیدگاه