عزیز جون من/ مادر به قربونت
بمیرم من واسه/ حال پریشونت
مثل قدیم بذار/سرت رو روی پام
از غصه ی دلت/بیا بگو برام
چرا موهات سفید شده پسرم
کجا باید غم تورو ببرم
برای تو پرآتیشه جگرم
سکوتت پر از آهه
نگاهت پر از درده
میدونم غم غربت
باقلبت چها کرده
بند دوم
شد قاتل جونت/بغض چهل ساله
لبات میشه پرخون/تا میزنی ناله
هرلحظه میسوزی/بالا میره تبت
پریشونه چرا/خواب نیمه شبت
همش از خواب با گریه هات میپری
هنوز یاده ضربه و میخ دری
هنوز یاده همون چهل نفری
غرورت شکست وقتی
توکوچه زمین خوردم
تواز داغ من مردی
من از بغض تو مردم
بند سوم
داری غریبونه/میری از این خونه
جلو چشای من/تشت پراز خونه
بالاسر جسمت/ اشکم سرازیره
سهم تنت مادر/بارونی از تیره
منو داغ تو کرده خونه خراب
دل مادر دو جا می بینه عذاب
یکی اینجا یکی تو بزم شراب
سرت روی زانومه
دارم میزنم ناله
یه روزی میاد جسم
حسینم تو گوداله
- یکشنبه
- 27
- مهر
- 1399
- ساعت
- 16:20
- نوشته شده توسط
- Fatemeh Mahdinia
- شاعر:
-
عالیه رجبی
ارسال دیدگاه