زائر ز ره رسید و به مولا سلام کرد
رو بر حرم، به حال تمنا سلام کرد
افتاد تا نگاه صمیمی به گنبدش
نشناخت عاشقانه سر از پا، سلام کرد
باب المراد قافله باب الجواد بود
هر کس عریضه داشت همانجا سلام کرد
با زیر چشم پنجره فولاد را چو دید
بر یک طبیب صد دلِ شیدا سلام کرد
دیدم یکی مریض به سینه گذاشت دست
با عجز و با اشاره و ایما سلام کرد
آن دیگری برای عریضه زبان نداشت
پِلکی زد از ارادت و گویا سلام کرد
اینجا مقام قدسی محبوب انبیاست
عیسی نگر به زادهٔ موسی سلام کرد
با معرفت زنی به سر انداخت چادری
قبل از رضا به عصمت زهرا سلام کرد
از سوی زلزله زدگان قاصدی رسید
می خواست شکوه ای کند، اما سلام کرد
آقا سلام، من ز ره دوری آمدم
باید به پیشگاه تو مولا سلام کرد
یاران تو را سلام جداگانه می دهند
نام رضا شنید و مصلّی سلام کرد
لطفش کنیّ و میشنوی، میدهی جواب
هرکس تو را از آن سرِ دنیا سلام کرد
- پنج شنبه
- 22
- آبان
- 1399
- ساعت
- 17:31
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
ولی الله کلامی زنجانی
ارسال دیدگاه