هر سال
تو همین روزا بسته میشد کوله بارم
هر سال
باید این موقع میرسیدم به قرارم
اسم تو بردم
تا میتونستم
کربلا رفتن هامو
قدر ندونستم
حرم تو سر پناهمه
کرببلا چشم به راهمه
نمیتونم اربعین بیام
تقاص کدوم گناهمه
( من دوست
ای
همهء کس و کارم
ای
همه دار و ندارم
ای
همه صبر و قرارم
حسین )
هر سال
پیر مرد و جوون همه پای پیاده
اقا
میزدن به هوای تو ، تو دل جاده
هم قدم بودم
با قدمهای
ژائری تو هر سال
توی مشایه
مسیر حرم یادش به خیر
عرب و عجم یادش به خیر
چای عراقی تو موکبا
قدم به قدم یادش به خیر
( من دوست دارم
ای
همهء کس و کارم
ای
همه دار و ندارم
ای
همه صبر و قرارم
حسین
- یکشنبه
- 2
- آذر
- 1399
- ساعت
- 9:37
- نوشته شده توسط
- Fatemeh Mahdinia
- شاعر:
-
امیر حسین الفت
ارسال دیدگاه