قصه فرقی نکرده بود ولی
فرق می کرد مبدا و مقصد
راه کوتاه خیمه تا مقتل
شده بود از مدینه تا مشهد
نامه از جانب برادر نه
بلکه دستور از امامش بود
همه دیدند عازم سفر ست
که سفر پوشش قیامش بود
گر چه خورشید ناملایم بود
راه اما به اشتیاق گذشت
همه دیدند با چه تجلیلی
زینب ثانی از عراق گذشت
در قداست بزرگ قدیسی
در فراست بزرگ سیاسی
که به هر گام او ترک برداشت
کاخ تزویر ملک عباسی
منزل ساوه بود و ماموران
پی تاراج کاروان بودند
قصه فرقی نکرده بود ولی
گرد خواهر برادران بودند
عاقبت با جراحت بسیار
صبر می کرد دوری خود را
در زمین کویری قم یافت
شیعیان تنوری خود را
آخر قصه را نگاه کنید
شده حضرت پناه این مردم
صبح های حرم تماشایی ست
پای درسش نشسته حوزه قم
پشت درهای بسته در دستم
گریه می کرد دانه تسبیح
کاش می شد که باز بگذارم
دست بر اشفعی لنای ضریح
- شنبه
- 8
- آذر
- 1399
- ساعت
- 21:52
- نوشته شده توسط
- Fatemeh Mahdinia
- شاعر:
-
محمد مهدی خانمحمدی
ارسال دیدگاه