هر زمانی، عشق را، در زندگی، گم می‌کنم
روحِ خود را، رهسپارِ وادیِ قم می‌کنم
با امید و آرزو، با کوله‌باری از نیاز،
رو به سوی خواهرِ خورشیدِ هشتم می‌کنم
با عنایاتِ کریمه، غصه از دل، می‌رود
سینه‌ام آرام می‌گیرد، تبسم می‌کنم
دل به دریای نگاهِ بی‌کرانش می‌دهم
گنبد و صحن و سرایش را، تجسم می‌کنم
...گفته ایزد، حضرت معصومه را، روزِ جزا
سوی جنت، شافعِ انبوهِ مردم می‌کنم
- یکشنبه
- 9
- آذر
- 1399
- ساعت
- 9:47
- نوشته شده توسط
- Fatemeh Mahdinia
- شاعر:
-
عادل حسین قربان
ارسال دیدگاه