نجف رفتم حريم يار ديدم
علی را مرد ميدان دار ديدم
حريمش را پر از زوار ديدم
علی را مرد ميدان دار ديدم
ببستم ديده، چشم دل گشودم
بصيرت شد تمام تار و پودم
به چشم دل هزار اسرار ديدم
علی را مرد ميدان دار ديدم
به قلبم مهر والاي ولا را
به دل عشق علی مرتضی را
به چشم دشمنانش خار ديدم
علی را مرد ميدان دار ديدم
وصی و جانشين مصطفی را
امير و لنگر ارض و سما را
غریب و بيكس و بی يار ديدم
علی را مرد ميدان دار ديدم
رسيدم درب او هی در زدم من
علی گويان در حيدر زدم من
خودم را دل فكار و زار ديدم
علی را مرد ميدان دار ديدم
كنار قبر مولا گريه كردم
بگفتم ياعلی دورت بگردم
كرم از حيدر كرار ديدم
علی را مرد ميدان دار ديدم
- چهارشنبه
- 12
- آذر
- 1399
- ساعت
- 22:56
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
ابوالفضل فرهنگی
ارسال دیدگاه