اگر چه مثل گل مثل پری بود
ولی بال و پرش نیلوفری بود
گِلش را با غم زهرا سرشتند
دو چشم نیلی ارث مادری بود
تحمّل دارد این چشمان تر؟ نه
تحمل دارد اما اینقدر! نه
به لب آمد دگر جان رقیه
بیا بابا ولی حرفِ سفر! نه
نمانده راه چاره آه بابا
دلم شد پاره پاره آه بابا
اگر می پرسی از حال رقیه
نپرس از گوشواره آه بابا
شاعر: یوسف رحیمی
- یکشنبه
- ۱۹
- آذر
- ۱۳۹۱
- ساعت
- ۷:۴۳
- نوشته شده توسط
- سیده زینب فیض
ارسال دیدگاه