برگشتی از حج واجبُ
رفتی سویِ دیرِ راهبُ
دق دادی اُم المصائبُ ، وای حسین..
پنجه رو رَمل صحرا زدی
تشنه دلُ به دریا زدی
پیشِ زینب دست و پا زدی ، وای حسین..
حجکم مقبول ، سعیکم مشکور
میزدن با سنگا به سرت از دور
رخت احرامت ، خاکِ این صحراست
حاجی زینب رو سرتُ دعواست
«ای حسین جانم .. ای حسین جانم ..»
قتلگاه دریایِ خون شده
پیکرت نیزه بارون شده
موهایِ تو پریشون شده ، وای حسین
عطرِ تنت از صحرا میاد
دشمنت سمتِ زن ها میاد
صدایِ آهِ زهرا میاد ، یا حسین
چی سرت اومد ، همه ی هستم
جلویِ چشمان رفتی از دستم
صحبتِ نعلِ تازه میکردن
پیرهن کهنه تُ اندازه میکردن
«ای حسین جانم .. ای حسین جانم ..»
از خیمه گاه با سر اومدم
تا قتلگاه مضطر اومدم
اصلاً جای مادر اومدم ، وای حسین
بندِ قلبم پاره شد حسین
زینبت بیچاره شد حسین
تو صحرا اواره شد حسین ، وای حسین
قصه های تو قدمُ خم کرد
ضربه ی آخرشون قبض روحم کرد
پیرهن کهنه ت ماجرایی داشت
کاش تنِ تو واسه بوسه جایی داشت...
- سه شنبه
- 18
- آذر
- 1399
- ساعت
- 9:52
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
ارسال دیدگاه