روی نی و من از تو چقدر فاصله دارم
و از خودم به خدا چون نمرده ام گِله دارم
به جرم این که یتیمم مرا به بند کشیدند
و جان به لب شدم از بس که زخم سلسله دارم
مخاطرات فراوان بین راه بماند
چه خاطرات بدی از مسیر قافله دارم
برای سعی صفای سرت و مروه ی جانم
تو فکر می کنی آیا توان هروله دارم؟
کجا روم به که گویم هوای روی تو کردم
دلم گرفته مگر من چقدر حوصله دارم
به روی خار دویدن کجا و نیزه نشینی؟!
مرا ببخش که گفتم به پایم آبله دارم
شاعر:علیرضا متولی
- دوشنبه
- 20
- آذر
- 1391
- ساعت
- 8:12
- نوشته شده توسط
- feiz
ارسال دیدگاه