آشنا شد شالِ مشگی عزا با گردنت...
فاطمیه شد نظر کن بر دلِ سینه زنت..
در میانِ خیمه ات تنها به سینه می زنی..
گریه کُن ها منقلب هستند از بوی تنت..
آخرین آئینه ی نشکن ..بیا و جلوه کن..
چشممان تا که بیافتد بر جمالِ روشنت
مجلسی ترتیب دادی..غایبی از دیده ها!!
کی می آیی من بقربانِ صفای پیرهنت؟
کی رسد روزِ ظهورت تا بگیری انتقام،؟
ای فدای بازوانِ محکم و شیر افکنت..
یابن الزهرا...مادرت در بستری افتاده است
کی عیادت می بری گلهای باغِ گلشنت..
کاش باشیم و ببینیم ای عزیزِ فاطمه...
در مدینه ..مرقدِ دو بی حیا را کندنت..
- جمعه
- 5
- دی
- 1399
- ساعت
- 17:10
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه