هر دم زنم ولای علی جستجو کنم
هر جا روم ز حُبِّ علی گفتگو کنم
شهدم دهی به لب نزنم جز بنام او
زهرم دهی به یاد رُخش در گلو کنم
با کعبه هم به نام علی آشنا شدم
چون زادگاه اوست بر آن قبله رو کنم
گویم یکی حدیث من از نَعت مرتضی
با او مشام اهل ولا مشکبو کنم
روز نبی به حجرۀ زهرا رسید و گفت
اوَّل خوش است کز گل روی تو بو کنم
پرسید حال دختر و بوسیدش آن چنان
یعنی تو را ز باغ وجود آرزو کنم
زهرا شکسته خاطر و افسرده حال گفت
خواهم که با تو شِکوۀ دل روبرو کنم
ای جان فاطمه زچه این بار زِابنِ عم
نامی نبردی از نَفَسَت بوی او کنم
فرمود علتی است دراینجا زمن نرنج
کاری که من اراده دارم، نکو کنم
چون ازسفر رسیدم وضویی نداشتم
حاشا که ذکر نام علی بی وضو کنم
صدبار گر نصیب شود بزم قرب حق
جزوصف او نگویم از او گفتگو کنم
خوش گفت منزوی نظری گر کند علی
از اشک شوق نیک و بدم شستشو کنم
- شنبه
- 6
- دی
- 1399
- ساعت
- 19:15
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مرحوم رحیم منزوی اردبیلی
ارسال دیدگاه