نمیشه که به هرکس
نسبت عاشقی داد
هرکی که عاشقت شد
دنیا رو برده از یاد
باید که هرچی جزعشق
بیافته از سر ما
باید که قتلگاه شه
مسیر آخر ما
حسی که داره حرم تو ارباب
هیچ جای این دنیا نمیشه پیدا
میون بین الحرمینت آقا
گم میشه کل زرق و برق دنیا
هیشکی جز تو ، حالمو نمیدونه
توی چشمام قطره های بارونه
راهو گم کردم خودت صدام کردی
من بد بودم اما تو دعام کردی
اربابم منو دریابم
بند دوم
اصلا خدا دلو ساخت
که خونه ی تو باشه
واسه همین نمیشه
دلم ازت جدا شه
تو قفس تو باشم
رهاترینم ارباب
با روضه ها میون
عرش برینم ارباب
باید دلو فقط به صاحبش داد
خوشبحال اونا که پر کشیدن
اونایی که از سرشون گذشتن
سبک شدن واسه بتو رسیدن
این سر بدجور ، رو گردنم سنگینه
واست از جون ، گذشتنم شیرینه
سوختن سخته اما سوز داغ تو
خیلی خیلی به قلب من میشینه
بند سوم
هرکی گذشته از سر
گرفته نام سردار
یا میشه اکبر تو
یا که میشه علمدار
یعنی که پرچم تو
همیشه نور محضه
نمیزاره که هیچوقت
زانوی ما بلرزه
مکتب ما مکتب سلمانیه
رسم همه رسم سلیمانیه
عراق و لبنان و یمن نداره
حسینی هرجا باشه ایرانیه
خون سردار آیه های وحدت شد
تو قلبامون پویش شهادت شد
حالا دیگه شد دوره ی هم عهدی
سردار سلیمانی و ابومهدی
- چهارشنبه
- 10
- دی
- 1399
- ساعت
- 12:1
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
خادم الزینب
ارسال دیدگاه