انوار زهرا در نماز، تربیت، وصیت

حریم زهرا بود مقامی

که روی طاعت نهاده آنجا

به سجده آدم، به لابه حوا،

به ذکر عیسی، به شکر موسی

به جز خدایش که آفریده

که می‌شناسد جلالت او؟

به جز رسولش که پروریده

کسی نداند شرافتش را

ولیة الله حبیبة الله

ازاین فضائل تبارک الله

حیای هاجر صفای سارا

مقام مریم کجا و زهرا!؟

به شوکت او نزول کوثر

شفاعت او قبول داور

به احترامش ستاده شوهر

به دستبوسش همیشه بابا

لوای مدحش گرفته بر دوش

نشان مهرش کشیده در گوش

به عرش جبریل به چرخ پروین

به ارض انسان به خلد لعیا

بهار اسلام، ز گلشن او

طلوع والفجر، ز دامن او

فروغ هرروز، چراغ هرشب

امید دنیا شفیع عقبا

سرور احمد بود سرورش

ز سوی محراب فروغ نورش

کند تجلی به صبح ابیض،

به ظهر اصفر، به شام حمرا

شب عروسی ز جامهء نو

فشانده پرتو به جان سائل

شب شهادت ازآن وصیت

شرر فکنده به قلب مولا

الا که نامت دهد به تن روح

غم تو مرهم به قلب مجروح

بود ولایت سفینهء نوح

ز قهر طوفان به قعر دریا

امید عیسی به خانهء توست

که زائرش بود نبی مرسل

دوچشم مریم به چادر توست

که وصله دارد ز لیف خرما

استادسیدرضا مؤید، گلچین یک قصیده