ازدواج، ساده زیستی، خانه
داری، تربیت، ولایت، مصحف فاطمه سلام الله علیها
شروع نامه ام نامی کریم است
که بسم الله الرحمن الرحیم است
به آن نامی که شد زآن اسم اعظم
قبول توبهء حوا و آدم
به آن نامی که موسی خواند در طور
وزآن دریافت از حق لوحی از نور
به آن نامی که چون شمع حرا شد
محمد خواند و ختم الانبیا شد
ظهور آن نام تا از ماء و طین کرد
نبی را رحمة للعالمین کرد
علی زان نام او را جانشین شد
امام اولین و آخرین شد
به آن نامی که بر ما روح بخشید
ز نورش زهرهء زهرا درخشید
چه زهرایی!؟ که معنی بخش اسماست
همانا اسم اعظم اسم زهراست
به غیر از او که وحیش پروریده
زن و یک آسمان مردی که دیده!؟
خدا گر مدح او نازل نمی کرد
کتاب خویش را کامل نمی کرد
حساب ذکر یازهرا به ابجد
برآید یا علی و یا محمد
کسی که کفو آن نور جلی بود
علی بود و علی بود و علی بود
زره تنها صداق نقدشان بود
خدا خود خطبه خوان عقدشان بود
رسیدش در شب جشن عروسی
عروس آسمان بر خاک بوسی
به سائل داد چون پیراهنش را
به حکم «لن تنالو البر حتی...»
اگرچه خانۀ زهرا گِلین بود
حریم افتخار مسلمین بود
محبت، پایۀ کاشانۀ او
شرف، خشت بنای خانۀ او
سفالین کوزه ای و مشکی از پوست
اساس چشمگیر خانهء اوست
سپهر آئینه دار هستیش بود
رهین آسیای دستیش بود
حصیری گر چه فرش زیر پا داشت
به روی سر همه نور خدا داشت
شکوه آسمانها صیت او بود
گواه "فی بیوتٍ" بیت او بود
الا ای چرخ دین را زهره زهرا
به حسن خانه داری شهره زهرا
زنان را با عمل ارشاد کردی
"جهاد المراة" را فریاد کردی
تو در شعب ابوطالب شکفتی
که در شبهای خوف انگیز خفتی
به طفلی داغ مادر شد نصیبت
سرشک چشم و خون دل طبیبت
حمایت از پدر با جان نمودی
انیس او به عام الحزن بودی
خدا را بنده ای یکدانه بودی
پدر را دلخوشی در خانه بودی
دو تن بودید او را پشتوانه
تو در خانه، علی بیرون ز خانه
خروش بیامان مسجدی تو
رسول خطبهخوان مسجدی تو
ز دین چون تو طرفداری که کردهست؟
امام خویش را یاری که کردهست؟
سلام، ای وحی منزل در کلامت!
که حق از کودکی گفته سلامت
تویی یاسین تویی طاهای قرآن
تویی رمز اشارتهای قرآن
به وحدت داده هر مویت شهادت
ورم کرده ست پایت از عبادت
زمین و آسمان در اختیارت
تمام کهکشان ها بیقرارت
زیارتگاه انجُم، خاک پایت
زیارتنامۀ حوران، ثنایت
الا ای کرده روحت سیر قرآن
کتابت مصحف است و غیر قرآن
کتابی را که با آیات والا
علی با گفته تو کرده املا
کتابی اینچنین والاست امروز
بدست مهدی زهراست امروز
استاد سیدرضا مؤید، گلچین یک مثنوی
- یکشنبه
- 14
- دی
- 1399
- ساعت
- 12:53
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
استاد سید رضا موید
ارسال دیدگاه