در دل این دشت بلا ذکر ما ناله شود
در دل این دشت بلا ذکر ما ناله شود
با گل زخم تن من دشت پر از لاله شود
آوردم،گلها را،گلهای زهرا را
خاک این سرزمین لاله رنگ است
نیزه در نیزه وادی جنگ است
آینه زیرباران سنگ است وامصیبت
آه و واویلتا صد واویلا(3)وامصیبت
خواهرم ای روح تنم راه به پایان رسد
لحظه به لحظه بعدازاین برلبتو جان رسد
می بینی،طفلان را،طفلان عطشان را
آن زمانی که در قتله گاهم
بوی خون میدهد سوز و آهم
سوی مادر می افتد نگاهم وامصیبت
آه و واویلتا صد واویلا(3)وامصیبت
(مهدی میرداماد)
- دوشنبه
- 24
- آبان
- 1389
- ساعت
- 3:55
- نوشته شده توسط
- مهدی نعمت نژاد
ارسال دیدگاه