آسمان دلش از غصه حکایت می کرد
با پدر داشت که از کوفه شکایت می کرد
مو به مو، لحظه به لحظه همه ی واقعه را
با اشارات نظر بر تو روایت می کرد
دختر عاطفه با چوبِ سراسر کینه
سر یک بوسه ز لب هات رقابت می کرد
از همان وقت که بر نیزه سواری رفتی
دشمنت هر چه که می خواست جنایت می کرد
دل شکسته، سر بشکسته در آغوش گرفت
ولی آهسته که حال تو رعایت می کرد
به سر زلف پریشان تو بسته است دخیل
حاجتی داشت زمانی که صدایت می کرد
در دلش گفت خدایا بروم همره او
باید این بار که بابایم عنایت می کرد
شاعر: یاسر مسافر