دلواپس اسلام، عزای محسن

رفاقت ‌می‌کنم ‌با خاک ‌و ‌خون ‌با‌ سنگ اما نه

که ‌با غم ‌می‌توان‌ سرکرد با نیرنگ اما نه

مرا این ‌داغ‌ روزی ‌می‌کشد‌ ای‌ میخ ‌شاهد باش

شکایت ‌داشت ‌زهرا پشت ‌آن ‌در جنگ ‌اما نه

از آن رو گیری ‌طولانی ‌او‌ می‌شود‌ فهمید

که‌ ردّ دست‌پنهان‌ می‌شده، کمرنگ اما نه

 پس از داغ‌ پدر دلواپس اسلام آری شد

کنار مرتضی یک لحظه‌ هم ‌دلتنگ اما نه

از این تقویم‌های ‌بی‌تفاوت‌ گم‌ شود‌ شاید

عزای‌ محسن‌ از تاریخ ‌از فرهنگ اما‌ نه

دم‌ از یک ‌چشمه ‌از یک‌ رود‌ جاری ‌می‌زنند اینجا

به‌ حبل ‌الله، حبل ‌الله‌ محکم چنگ اما نه

وزن: *بر حاشیهء برگ شقایق بنویسید*