سایۀ جهل میخزد شام و سحر به بام ما
شیلنگ فاقه میچکد قطره به قطره جام ما
گشته روان سرشگ غم همچو دُری بشام ما
مهدی بیا تو خود ببین حلال ما حرام ما
کس نبود که بشنود در این زمان پیام ما
عجب مدار مهدیا کزین زمانه خسته ایم
ز موج هولناک غم چو سدّ ها شکسته ایم
دیده بسوی کعبه است مُنتَظِرَت نشسته ایم
مهدی ظهور کن بیا ز زندگی گسسته ایم
ز ما بَریست دلخوشی اَلَم فَزا سَرای ما
نصیب این و آن شده بهره برد به جای ما
عجب نوشته سرنوشت اِلاهِ ما خدای ما
مهدی بیا نظاره کن محفل غم فضای ما
شکست حکم حاکمان ستون ایده های ما
عزای بیکران شده نشاط و نغمه های ما
نه گریه سر دهد کسی به حای ما برای ما
ترک وفا نموده بس محرم و آشنای ما
مهدی بگو چه بوده است راه کج و خطای ما
فسانه و حکایت است حقیقت بقای ما
چشمه شود با توسَراب باغ و چمن دورو برش
طفل یتیم و بی طعام خشک کند چشم ترش
داده مِی ِ محبّتَت خالق مِهر و داورش
ثبت نموده نام تو ( عدلی) به زَر به دفترش
شافع محشرش توئی روز جزا و کیفرش
- پنج شنبه
- 18
- دی
- 1399
- ساعت
- 11:39
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
حاج اصغر فرشچی
ارسال دیدگاه