مست از شراب نابیم " از آن می سبویت
ما رهروان عشقیم " دل در هوای کویت
شور آفرین بزمیم چون بلبلی به گلزار
تا جسم خود معطّر سازیم به عطر و بویت
در عشق تو اسیر است "هر شاه و هر گدائی
تا کربلا شنیده" اشکش روان ز جویت
پشت فلک خمیده " در کربلا ز مِحنت
لعنت به قوم کافر" لعنت به آن عدویت
رفو نمی پذیرد " قلب شکستۀ ما
دنیا پر از الم گشت " شاها ز های و هویت
سرّ اِلاه عیان است" از آن نماز عشقت
تو قائم الصلواتی" گشته ز خون وضویت
بینا نبود عدویت " تا آنچه هست بیند
خون خدا روان بود" آن روز از گلویت
احسن به آن نمازت " احسن به خون پاکت
دار و ندار دادی" در نَیلِ آرزویت
آید اگر براتی " آئیم به کربلایت
جان را صفا ببخشد" آن قبر مُشکبویت
ما را اگر گناهی است " اشفع لنا به محشر
ما آبروی خود را " داریم ز آبرویت
( عدلی ) اگر به عمرش "مادح شود به درگاه
قاصربود زبانش " از وصفِ تارِ مویت
- جمعه
- 19
- دی
- 1399
- ساعت
- 20:0
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
حاج اصغر فرشچی
ارسال دیدگاه