آسمان عشق را رنگ و هوای دیگر است
پسر فاطمه را عالمیان نوحه گر است
رو سیه جامه بپوش مهر حسین گیر به دل
خالی از مهرحسین دل صدف بی گهر است
بهار گریه است دیده کن آشنای اشک
غافل مشو ز گوهر بریز قطره های اشک
گوهر به تابناکی و پاکی چو اشک نیست
روزی شود قیامتی دانی بهای اشک
اشکی به چشم و آهی به دل آر ز صدق و صفا
کن سلامی بر حسین تشنه لب ز نای اشک
عاشور محرم است آسمان به رنگ خون
خون می تراود ز زیر سنگ فضا از هوای اشک
گلزار دین ز کین عدو پرپر است ولیک
بلبل خموش و چمن پر ز های های اشک
زینب به جستجوی گل میان لاله هاست
یابد ببوید آورد از دل نوای اشک
تا نگاهش در یم خون بر گل پرپر فتاد
با صد نوا و آه نشست در سرای اشک
ترجمان عشق شد زان اشک حسرت چون بسی
خونِ دل افشاند ازدیده به دامن جای اشک
آن شب چراغ دیدۀ او تا سپیده سوخت
بگشود گره به همت مشکل گشای اشک
سوخت از آتش غم لیک در میان موج
بر پا نمودشام غریبان با صفای اشگ
سوخت از آتش غم لیک در میان موج
بر پا نمود شام غریبان با صفای اشگ
زآن پس لوای نهضت حسین ع به دوش او
هرجارسید عَلَم به گریه زد نشد دوای اشک
مانند موج یک نفس آرام نبود در حیات
آن قهرمان کربلا صاحب لوای اشک
«عدلی» به محشر اگرقطرۀ اشکی بود ترا
دریا شود به نگاه حسین قطره های اشک
- جمعه
- 19
- دی
- 1399
- ساعت
- 23:11
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
حاج اصغر فرشچی
ارسال دیدگاه