اَمین درد آگاهم بیا که دیده بَرراهم
چراغ روشن راهم بیاکه دیده بَرراهم
توسَرتا پاهمه شوری ولی ازما چرا دوری
تَمنّاگشته هَرگاهم بیاکه دیده بَرراهم
دَهم بَرمَقدمت دِلرا،نگاهی از کرم بِنما
که بی مهرتوگمراهم،بیاکه دیده برراهم
توخورشید جهانتابی تونورخالص ونابی
ترا ازجان ودل خواهم،بیاکه دیده بَرراهم
جوانی رفته چون تیری رسیده موسم پیری
گدایم من تویی شاهم،بیاکه دیده بَرراهم
نشستم تابیایی تو،کجایی توکجایی تو
توماهی درشبانگاهم،بیاکه دیده بَرراهم
به دربار تواَم شاعر،همان آسیمه سر(نادر)
مرا نوحه بود آهم،بیاکه دیده بَرراهم
- شنبه
- 20
- دی
- 1399
- ساعت
- 23:5
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
حاج نادر بابایی
ارسال دیدگاه