اشکش چکید آرام؛ دانه دانه در بستر
دارد به پایان میرسد پیمانه در بستر

بال و پرش در شعله مانده در هجومی سخت
تب می چکد از صورتِ پروانه در بستر

همسایه ها با خاطری آسوده میگفتند
افتاده دیگر مادرِ این خانه در بستر

تا که نبیند لرزش ِ دستِ کبودش را
موهای زینب(س)شد شبانه شانه؛ در بستر

پهلو شکسته! ضربه خورده سخت بازویش
مجروح می پیچد به خود دردانه در بستر

دلداده بود و عاشقانه از علی(ع) میگفت
جانِ دو عالم با غمی جانانه در بستر

دیگر جوابِ «کلّمیني» یک تبسم بود
از درد می لرزید وقتی چانه در بستر

دست علی(ع) در دستهایِ ناتوانش بود
با دلخوشی های جهان بیگانه؛ در بستر...

داغش به دل ماند و نفس محکم زد و یخ کرد-
انگشتهایش دانه دانه دانه در بستر!

#صلی_الله_علیک_یا_فاطمة_الزهرا
#آجرک_الله_یا_صاحب_الزمان_عج
#فاطمیه_تسلیت
#مرضیه_عاطفی