قشنگ ترین بهونه ..
برایِ زندگیِ این بی قرار ترینی
همون صدای کم جون ..
آرامشِ دلم بود فاطمه کَلِمینی
زهرا زهرا ..
چرا چِشاتُ بستی ؟
بگو که خواب میبینم
بگو که زنده هستی ..
زهرا زهرا ..
جونم رسیده بر لب
خونه رو که میبینم
سپردی دست زینب ..
زهرا زهرا ..
ای یاورِ جَوونم
جَوونِ قد کمونم ..
کار به جایی رسیده
تابوت میتونه لبخند
رویِ لبت بیاره ..
خدا نمیگذره از
اونایی که نزاشتن
مادر بشی دوباره ..
ای وای ای وای ..
دستِ منو که بستن
نزدیکِ قبرِ بابات
دست تو رو شکستن ..
ای وای ای وای ..
لعنت به در به دیوار
تو رو اَزم گرفتن
یه عده مردم آزار
زهرا زهرا ..
ای یاورِ جَوونم
جَوونِ قد کمونم ..
*گفت زهرا جان :*
پاشُدی روزِ آخر
وقتی که نون میپختی
چقدر روضه خوندی
یاده سره حسینُ
تنور خولی کردی
جون به لبم رسوندی ..
خیلی سخته ، یه مادری ببینه
که سر بچه شُ از پشت سرش بریدن
خیلی سخته ببینه پایِ سرُ
با زنُ بچه بینِ بزم شراب کشیدن ...
ای حسین ...
- یکشنبه
- 21
- دی
- 1399
- ساعت
- 20:45
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
ارسال دیدگاه