به پشت در دیدم، گلم به خاک افتاد
غنچه گل زیر، پای عدو جان داد

خزان ماتم زد، به باغ وبستانم
بسوخت هستی ام، به پیش چشمانم
وای من زهرا(س)، وای من زهرا، وای من زهرا، وای من زهرا2
______________________________
بضعه ی پیغمبر، بانوی من کوثر
یا ابتا گویان،فتاده پشت در

دودست من بسته، دو دیده ام گریان
بسی خجالت من، کشیدم ازجانان
وای من زهرا...
________________________________
امان ز غسل او، به همره اسما
کبودی بازو و پهلوی زهرا

امان ز تشییع، غریب او در شب
جان علی آمد، زدفن او بر لب
وای من زهرا...
_______________________________
فاطمه ام تا که، به خانه ام جان داد
به شهر ما پیچید، علی ز پا افتاد

مدینه بی زهرا، شده بسی دلتنگ
لعن خدا بر این، مردم پر نیرنگ
وای من زهرا...

شعر:اسماعیل تقوایی