آیا شود که جام مرا پر سبو کنی
در این خرابه با من دلخسته خو کنی
‏آن قدر می زنم به سر و صورت و لبم
تا قصه سر و لب خود بازگو کنی
‏ای ماه من که طی سفر گشته ای هلال
باید که شرح واقعه را مو به مو کنی
‏من حاضرم که باز بیفتم ز ناقه تا
با مادرت دوباره مرا رو به رو کنی
‏از تو نمانده لب و زبانی، ولی بدان
باید که با سه ساله خود گفتگو کنی
‏با چشم بسته از طبقت دل نمی کنم
تا این که هدیه سفر خویش رو کنی
‏گیسو به زیر پای سرت پهن می کنم
تا فرش نخ نما شده ام را رفو کنی
بابا تمام بال و پرم درد می کند
مویم کشیده اند و سرم درد می کند