وادیِ دشت بلا امشب چـه طوفانی شده
در سِپِهر نینوا خورشید قربانی شده
پیکـرِ صد پاره‌ی خورشیـد آل مصطفی
از حرارت داغ و داغ و داغ و سوزانی شده
آسمان بـر دشتِ طَف ماه و ستـاره ریخته
کربلایِ لخته لخته خون ، چـراغـانی شده
چه‌ستاره؟ این گُلِ پَر پَر حسین فاطمه است
کربـلا از عطر خونش مست و عرفانی شده
همچوقرآن‌صفحه‌صفحه‌پیکرش ازهم گُسست
بنگر این دشت بلا ، اینجا چه قـرآنی شده
هر که یک صفحه دریـده از کتـاب پیکرش
بی گمان بـر این تَنِ صد پاره مهمانی شده
گـرگ‌های بی حیـا و وحشـی انسان نُمـا
اصل دین را ذِبح کردند ،چونکه شیطانی شده؟
کـربـلا سیـراب شـد از ثـار ثـاراللهیـان
حال مستم زان سبب زار و پـریشـانی شده
- چهارشنبه
- 22
- بهمن
- 1399
- ساعت
- 14:49
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
رامین محمد زاده
ارسال دیدگاه