بند اول
امامِ سامرایم گل خیر النسایم
به شهر خود غریب و به غم ها مبتلایم
به خود میپیچمو سوزد تمام تارو پودم
عطش آتش زده بر پیکر و کل وجودم
به غربت میدهم جان
به یاد شاه عطشان
(غریبم وا اماما
شهیدم وا اماما)
بند دوم
ز زهر کینهٔ دون شده حالم دگرگون
ز شرح حال و روزم بگرید چرخ گردون
کجایی ای تمام آرزویم ای حسن جان
که گیری این دم آخر سرم را روی دامان
شوم مهمان دلبر
برم بنشسته مادر
(غریبم وا اماما
شهیدم وا اماما)
بند سوم
در آن بزم شرابم ولی در التهابم
عدو با طعنه هایش دهد دائم عذابم
خدا داند که آمد جانم آنجا بر روی لب
در آن مجلس شدم من روضه خوان عمه زینب
غمش در دل نهان است
قدِ عمه کمان است
(غریبم وا اماما
شهیدم وا اماما)
- یکشنبه
- ۲۶
- بهمن
- ۱۳۹۹
- ساعت
- ۱۴:۵
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
امیرحسین سلطانی
ارسال دیدگاه