نورِ مِهرِ ولایت،بر عالَم جلوه گر شد
از لُطفِ حیِّ منّان،امشب رضا پدر شد
دل شده غرقِ گلبانگ و فریاد
شد عَیان طَلعَتِ شاخِ شمشاد
نورِ چشمِ علی موسَی الرضا
مظهرِ جود و نامِ او جواد
جوادالائمه،ابن الرضا...
آمد آن دلبری که،سَرورِ عالمین است
امشب دل از همینجا،زائر کاظمین است
مرغِ دل شد اسیرِ دامِ او
میزند پَر به روی بامِ او
هر زمان مشکل افتد در کارم
میبرم با وضو من نامِ او
جوادالائمه،ابن الرضا...
نخلِ سبزِ امامت،از عزّت داده حاصل
این مولودِ مبارک،دین را بنموده کامل
میکند فَخر از او، دادارِ او
خوشتر از قُرصِ مَه رخسارِ او
دردِ عشقش به جانها افتاده
حور و غلمان همه بیمارِ او
جوادالائمه،ابن الرضا...
شادیِ قلبِ زهرا،عالم خوشحال و شاد است
دل مستِ جامِ اصغر،لب در ذکرِ جواد است
آمده هم رضا را نورِ عین
هم به دنیا علی ابن الحسین
خوش به حالِ کسانی که هستند
زائرِ کربلا و کاظمین
جوادالائمه،ابن الرضا...
باب الحوائجی و،شافعِ روزِ محشر
گُل کرده بر لبِ من،مدد علیِّ اصغر
داده ام دیگه از کف صبر و تاب
روز محشر گدایان را دریاب
چشمِ ما و عطا و لطفِ تو
ای گلِ پرپرِ باغِ رُباب
یاعلی اصغر،ابن الحسین...
- شنبه
- 2
- اسفند
- 1399
- ساعت
- 13:13
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
امیر عباسی
ارسال دیدگاه