در مدحت مولا جان
امیرالمومنین (ع)

بال و پری زدم به حریمت رسیده ام
مهر تو یا علی به دل و جان خریده ام

بر گرد گنبد حرمت بال میزنم
من آن کبوترم که به شوقت پریده ام

کهنه کبوتر حرم سید الکریم
از شهرری به سوی نجف پر کشیده ام

با گوش دل ترنم آوای اُدخُلی
من از زبان حضرت مولا شنیده ام

در مکه و مدینه و در مشعر و منی
چیزی به جز هوای نجف را ندیده ام

حتی هوای بنده گیم گشته چون بهار
تا از سبوی حضرت حیدر چشیده ام

ساقی علیست فاطمه کوثر نشان شده ست
معنای عشق از در این خانه دیده ام

آلوده-ام ولی ز کرمخانه ی  حسین
مست ولای حیدر و یاد شهیده ام

راهم ز بعد شهر نجف سوی کربلاست
بهر سفر ز عالم و آدم بریده ام

در کربلا رسیدم و پایین پا شدم
نام علی میان حرم برگزیده ام

در بین باغ رفتم و سرمست او شدم
یک دست گل ز یاس در این باغ چیده ام

سقای دشت کرببلا یاس فاطمه ست
من مات سرو قامت از غم خمیده ام