ماییم که لطف بیکران را دیدیم
مهمان شده،جود میزبان را دیدیم
صدسجده بجابیاوریم بازکم است
حالا که شـکــوه رمضان رادیدیم
دیدم عجبا،شور و صفایی به جهان است
برزنده دلان رحمت معبود عیان است
گفتم صنما،این کرم و موهبت از چیست
گفتا گه مه رحمت وغفران،رمضان است
- سه شنبه
- 12
- اسفند
- 1399
- ساعت
- 12:10
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
محمدرضا محمدی (ناعم)
ارسال دیدگاه