بگویم باسوزسینه
غریبم من درمدینه
بیامادرلحظه ی آخرسربه روی دامن گذارم
به وقت جان دادنم مادرآرزوی روی تودارم
توراازدل عاشقم من
بیامادرصادقم من
ببین مادر سیّدی پیرم کنج این خانه بیقرارم
بیا مادرلحظه ی آخرسربه روی دامن گذارم
فقیه آل عبایم
همیشه غرق نوایم
منم نجل احمدخاتم درمدینه زاروغریبم
زشوق دیدارتومادراینچنین بی صبروشکیبم
دل زارمن شکسته
به خاک،محنت نشسته
منم آن مردغریبی که درمدینه یاری ندارم
بیامادرلحظه ی آخرسربه روی دامن گذارم
ببین ای غمدیده مادر
بسوی تومیکشم پر
بسوزداز زهراهل کین ذره ذره این جسم وجانم
نشسته زهرجفامادربروجود وبراستخوانم
دگرمادر،جان ندارم
به سجده سر میگذارم
به لب دارم ذکریازهرا ،جان به جانانم میسپارم
بیامادرلحظه ی آخرسربه روی دامن گذارم
ترکی
آناجان گل بیقرارم
غمینم درده دچارم
اوره ک یاندی سینَم اودلاندی جانیمی سالدی غم بلایه
چیخورعرشه آه وافغانیم دوشموشم دردوابتلایه
آنااوغلون صادقم من
اجل گلسه شایقم من
غمیم چوخدی همدمیم یوخدی شهریثربده من غریبم
آناجان گل دویمیشام جانه وصلته بی صبروشکیبـــم
ویروبلار اود ظالمانه
یانوب اوتدا آشیانه
جفااهلی مزرع عشقه ظلم وطغیانون بذرین اکدی
قولومی باغلادی ظلمیله کوچه لرده جبریله چکدی
چکنده چوخ شدتیلن
یره دگدیم صورتیلن
دیدیم الله شاهداول صادق حق یولوندا دوشدی بلایه
علی مثلی صبرائدوب درده،اگمدی باش قوم دغایه
اوره کده چوخلی سوزوم وار
سنون لطفونده گوزوم وار
گوزومی گل باغلا ای باغ مصطفانون یورقون غزالی
آناجان گل باشیمون اوسته جان ویروراوغلون دل یارالی
چیخورعرشه سوزسینه
منه زنداندی مدینه
منه اوزشهریم اولوب غربت دائماً سینه داغلورام من
اگرچه جان اوستیَم شاهه کربلایه چوخ آغلورام من
- چهارشنبه
- 13
- اسفند
- 1399
- ساعت
- 17:33
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
محمدرضا محمدی (ناعم)
ارسال دیدگاه