با صد هزار آه خداحافظت حسین!
تنها امیر و شاه خداحافظت حسین!
خورشید من که روی زمین غرق خون شدی
در این شب سیاه، خداحافظت حسین!
کانون اتصال مدار ستاره ها!
ای پاره پاره ماه خداحافظت حسین!
جان در تنش نبود و به خطی ز خون نوشت
بر خاک قتلگاه، خداحافظت حسین!
بعد از تو من پناه ندارم؛ برادرم!
تنها پناهگاه خداحافظت حسین!
در راه شام و کوفه علمدار تو منم
ای شاه بی سپاه خداحافظت حسین!
از پا فتاد زینب و از حال رفت و گفت
با آخرین نگاه: خداحافظت حسین!
" چون چاره نیست می روم و میگذارمت "
تنهای بی پناه خداحافظت حسین!
شرمنده ایم از اینکه جسورانه گفته ایم
با فعل هر گناه: خداحافظت حسین!
- دوشنبه
- 18
- اسفند
- 1399
- ساعت
- 23:11
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
ارسال دیدگاه