شب میلاد امام سجاد (ع)

شاه بانوی جهان مادر شده
عاشقانه صاحب باور شده
دختر ایران زمین باستان
لایق فرزند پیغمبر شده

این علی دوم آل رسول
روشنایی بخش چشمان بتول
در کفش باشد زبور اهلبیت
با ولایش دین شود از ما قبول

شام میلاد امام العارفین
هر کلامش نص قرآن مبین
شاهراه کشور توحید اوست
گوشه ای از شال او حبل المتین

بر تن بی تاب من تاب آمده
ز آسمانها باز مهتاب آمده
میرسدازعرش این بانگ جلی
اولین فرزند ارباب آمده

خطبه خوان کربلای پربلاست
ذکر تسبیحات بر اهل ولاست
شد مزین آسمان از مقدمش
اهل عالم معنی قالوا بلاست

شهر بانو صاحب فرزند شد
باعث آسایش و لبخند شد
خنده بر لبهای شاه عالمین
شعرمن شیرین بسان قند شد

شور عشق من بود شور و حجاز
زینت سجاده و مهر نماز
یا علی بن الحسین آقا دخیل
سوی تو از ما بود دست نیاز

دیده وا کردی بدنیا در سحر
ناز کمتر کن به دامان پدر
تو همان رکن و مقام کعبه ای
نخله ی توحید را گشتی ثمر