باز هنگام غزل خوانی شده
منزلِ ارباب مهمانی شده
لیله ی میلاد جانان آمده
دختر شاه شهیدان آمده
عرشیان دارد به لب این شورو شِین
مرحَبا ،صد آفرین بنت الحسین س
از تَبار قَدر و کوثر آمده
خواهرِ شهزاده اکبر آمده
گلشن مولا شکوفه باز کرد
باز خالق اینچنین اعجاز کرد
بر زبان اهل دل این زمزمه
بر زمین آمد دوباره فاطمه س
یثرب از یُمنش شده باغ بهشت
از گِلِ زهرا ،خدا او را سِرِشت
نور میبارد ز وَجهِ اَنورش
میچِکَد کوثر زِ گوشِ هر لَبَش
نرگسِ باغ ولایت آمده
معدن جود و سخاوت آمده
عمّه ای دارد چو زینب عالِمه
دستگیری میکند چون فاطمه
چند سالی بود، زهرا رفته بود
حالتِ مولایمان آشفته بود
خواست خالق تا که دلجویی کند
عِطر زهرا را حسین بویی کند
غنچه ای خندان ، بِدادی در بَرَش
داد یک دختر، شبیه مادرش
شاید آمد این ندا از آسمان
ای حسین ای سرور اهل جهان
هر زمان دلتنگِ زهرا میشوی
شایقِ دلبندِ طاها میشوی
خوب بِنگَر ،بر جمالِ دخترت
از دلت پَر میکِشد رنج و غمت
در مقامِ دخترت کافی، همین
بینِ اولادت شَود دُرِّ ثَمین
عالمی راغرق حیرت میکند
عاشقانت را شفاعت میکند
بر دَرش هر کَس رَوَد با اِلتَجا
این رقیّه میکند دردش دوا
بر درش حاتم گدایی میکند
دائماً مشکل گشایی میکند
دارد این دختر خودش بابِ کَرم
میشود دُردانه ی اهلِ حَرم
میرود از چهره آثارِ غمش
هر مریضی که بگیرد دامنش
دردِ بی درمان به پیشش هیچ نیست
دخترت قطعاً ،طبیبِ حاذِقیست
نام او وِردِ همه لَب میشود
عاقبت شاگردِ زینب میشود
لیک این درمانگَرِ دردِ جهان
میشود در کُنجِ ویرانه نهان
عمرِ او کوتاه، امّا پُر غم است
رنجها خُفته، در این عمرِ کَم است
مشعلِ اهلِ اسارت میشود
راویِ کرب و بلایت میشود
بینِ راهِ کوفه و شامات ،این
میخورد از روی ناقه بر زمین
ماهِ رُخسارش ،چنان نیلی شَود
صورتش ،جولانگهِ سیلی شَود
گوشه ی ویرانسرا لَرزَد چو بید
همچو زهرا قامتش باشد خَمید
قلبِ زینب را بسوزاند همین
بالِشش خِشتِ گِلین،فرشش زمین
راه و رسم عشق را اعلان دهد
عاقبت کُنجِ خرابه جان دهد
(بیکَسان) را رَهنمایی میکند
عاشقان را کربلایی میکند
- جمعه
- 29
- اسفند
- 1399
- ساعت
- 21:11
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مهدی عبادی(بیکس)
ارسال دیدگاه