(بو عالَمین غَم و اندوهی عالَم، عالَم، اولیدی)
نه فاطمه اوره گینده، ئولونجه مین غَم اولیدی
یارالی فاطمه وای 4
گَلنده پُشتِ دره، فاطمه اوزاقدا دورییدی
اَیاق دَگنده قاپی، سینمییدی مُحکم اولیدی
هجوم ایدنده ایوه، سنگدل او نامَحرَم لر
اَنیس اودَم خانیما، بیر نَفرده مَحرَم اولیدی
سینیخ قابیرقالاری اینجیدیبدی فاطمه نی
یارالی سینه سینه کاش اوگونده مَرهَم اولیدی
یر اوسته فاطمه نی کاش، گورنده شیر خدا
جهانی تز داغیلییدی ثُباتی بَرهم اولیدی
کَشان کَشان آپاراندا، علینی قولدا طَناب
ستونِ گُنبَدِ عَرشی، همیشه لیق خَم اولیدی
اَرییتدی جِسمِ بَتولی، همان او درد و بَلا
صول اَللی ناکیشین، مَسکنی جَهنّم اولیدی
فَدَک بهانه سینه کوچه ده او یول کَسَنه
همیشه آتَشِ دوزَخ انیس و هَمدم اولیدی
دوشوبدی فاطمه دیلدن، قالوبدی (بیکَس) و تنها
سَزادی اَشکی گوزونده، همیشه زَمزَم اولیدی
- یکشنبه
- 1
- فروردین
- 1400
- ساعت
- 13:42
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مهدی عبادی(بیکس)
ارسال دیدگاه