غزل برای مدینه به وزن ماتم شد
ردیف شد غم قافیه داشتم غم شد
دوباره دست امیری طناب را حس کرد
و صادقانه بگویم علی مجسم شد
دوباره شهر غزل بوی سوختن می داد
شبیه حادثۀ کوچه! هم نشد، هم شد
نشد- زمان علی ناسزا نمی گفتند
اگر چه بی ادبی ها به اسم اعظم شد
و شد- به خاطر این که از آسمان مردی
«زمینه های زمین خوردنش فراهم شد»
شاعر:حسین رستمی
- شنبه
- 2
- دی
- 1391
- ساعت
- 14:35
- نوشته شده توسط
- یحیی
ارسال دیدگاه